Calan Sarki: Moby Isolate.
Hayatim boyunca herseyi tam olarak anladim diyemem.
Duyduklarimda, gorduklerimde, dokunduklarimda.. bir eksiklik var.
Aklima gelen onca sey, onca insan, onca yer, sanki hepsinde benden dolayi yarim kalan birseyler var.. hep benim yuzumden, hep benim secimlerimlerim yuzunden hala beni bekliyorlar.
Belki ben guzel seyi herseyi oldugu gibi, oldugu yerde, oldugu insanlarla geride birakmak istiyorum. Bir gun geri donerim de orda dursunlar diye ya da belki de beni en son oyle hatirlasinlar diye. Bana kizsalar da sonrasinda olan biteni unutunca beni en keyifli halimle hatirlasinlar diye.
Ya da hala sacma sapan konusuyorum.
Sunday 12 December 2010
Sunday 5 December 2010
Konusma sahnesi draft 2
(Adama arkadan ufak ufak gelioken)
Dunyanin bu noktasina nasil geldim tam olarak hatirlamiyorum.
Ilginc...
Aylardir uyumamis kadar yorgun, daha yeni uzun bir uykudan uyanmis kadar keyifliyim.
Artik iyice dengem bozuldu..
Sanki beynimin icinde beni surekli kendi hayal dunyamda tutmaya yetcek kadar uyusturucu salgilayan bir bolge var. Yoksa baska turlu boyle kendi kendine bu kadar konusan bir adam haline gelmezdim.
Yani sanirim..
(Burdan itibaren baska karelere gecmek gerek, cocuklugu kisa tuttum:))
Cocukken haftasonlari sabahin korunde, herkesden once uyanip once yatagin icinde don don donup, sonra da evin icinde acaba su an baskalari da uyanmis midir diye ordan oraya dolanirdim. Herhalde ilk yalnizligim buydu..
Yani o hissi cok net hatirliyorum..
Sonrakilerin hepsi sanki hizli hizli bir fotograf sergisini gezer gibi. Gozlerimin onunde milyonlarca fotograf, birinden alakasiz baska birine geciyorum.
Gorunce kesin hatirlicagim ama durust olayim aslinda coktan unuttugum binlerce surat (yuzleri silik olan fotograflar belki??)
Bir suru sehir..Aksaminda evimdeymis gibi uyuyup, sabahinda kendimi bir baskasinda buldugum, her birini bir digeriyle aldattigim onca sehirler..
Sarhos olduklarim...hic bitmicek sandigim en sarhos anlarim..(dengesiz cekim? focus hocam..isoyu da vurdun mu 0 a :) burda anlatim konusunda yapilabilcekler konusunda aklima gelenler var:))
(burda hatunlar denebilir ya da gulumseme sadece.. sonra hatunlarla ilgili birsey gecer, diger akla gelebilcek seyler de bugunku konustugumuz gibi hizli hizli gecer..)
:: Nefes cek *NBCD::
Ama en iyi hatirladiklarim hep kendi kendime olduklarim.. sanki hepsinde hep kendi kendimeymisim gibi.. (ahh onceki karelerin hepsinde tek olsa??)
Sanki kendi cektigim filmi tekrar tekrar izliyorum..o yuzden belki de kendi kendimi uyusturuyorum..cunku her gun ayni filmi izlemek isemiyorum. Her gun ayri bir sahne, ayri oyuncular, apayri bir hikaye istiyorum.. yani hayal ediyorum.
:: Nefes cek *NBCD ::
Sanki ben bir kameraymisim da ve surekli cekimdeyimisim gibi. Gece, gunduz.. senaryosunu bile bilmiyorum ama karda kista, yagmurda, gunesin altinda, denizde (*NBCDDDDDA) surekli kaydediyorum. Isin keyifli kismi bu filmi sabah aksam izleyen de benim, bazen yonetmeni klise, sikici, film cekmenin zerresinden anlamayan bir adam bulan da benim. Bazen de sanki gorulebilcek en guzel manzarayi bana gosteren adam da benim.
Malzemem genis, gozumun onunden gelip gecen hersey..
:: Nefes cek * NBCD ::
Ellerim, ilginc birsey kesfettim. Ellerim her zaman kameranin onunde...yani butun bedenim (ince gulunebilir anlatirken) ama ellerim sanki daha on plandalar, gerisi kiyafetler altinda, onlar hep aciktalar. Oncesinde de oyleydi, simdi de, yaslandigim zaman, bu filmi asil izlemeye caliscagim zamanlar da orda olacaklar. ( burda cocuk eli ve yasli eli olsa???)
*NBCD : Nuri Bilge Ceylan doldur.
*NBCDDDDDA : Nuri Bilge Ceylan doldur abi!!
Kare eve gider.. ve evdeki muhabbet..
Yazcam..
(Les-Amours-Imaginaires izlenebilir. Orda agir ve guzel cekimler var.)
Dunyanin bu noktasina nasil geldim tam olarak hatirlamiyorum.
Ilginc...
Aylardir uyumamis kadar yorgun, daha yeni uzun bir uykudan uyanmis kadar keyifliyim.
Artik iyice dengem bozuldu..
Sanki beynimin icinde beni surekli kendi hayal dunyamda tutmaya yetcek kadar uyusturucu salgilayan bir bolge var. Yoksa baska turlu boyle kendi kendine bu kadar konusan bir adam haline gelmezdim.
Yani sanirim..
(Burdan itibaren baska karelere gecmek gerek, cocuklugu kisa tuttum:))
Cocukken haftasonlari sabahin korunde, herkesden once uyanip once yatagin icinde don don donup, sonra da evin icinde acaba su an baskalari da uyanmis midir diye ordan oraya dolanirdim. Herhalde ilk yalnizligim buydu..
Yani o hissi cok net hatirliyorum..
Sonrakilerin hepsi sanki hizli hizli bir fotograf sergisini gezer gibi. Gozlerimin onunde milyonlarca fotograf, birinden alakasiz baska birine geciyorum.
Gorunce kesin hatirlicagim ama durust olayim aslinda coktan unuttugum binlerce surat (yuzleri silik olan fotograflar belki??)
Bir suru sehir..Aksaminda evimdeymis gibi uyuyup, sabahinda kendimi bir baskasinda buldugum, her birini bir digeriyle aldattigim onca sehirler..
Sarhos olduklarim...hic bitmicek sandigim en sarhos anlarim..(dengesiz cekim? focus hocam..isoyu da vurdun mu 0 a :) burda anlatim konusunda yapilabilcekler konusunda aklima gelenler var:))
(burda hatunlar denebilir ya da gulumseme sadece.. sonra hatunlarla ilgili birsey gecer, diger akla gelebilcek seyler de bugunku konustugumuz gibi hizli hizli gecer..)
:: Nefes cek *NBCD::
Ama en iyi hatirladiklarim hep kendi kendime olduklarim.. sanki hepsinde hep kendi kendimeymisim gibi.. (ahh onceki karelerin hepsinde tek olsa??)
Sanki kendi cektigim filmi tekrar tekrar izliyorum..o yuzden belki de kendi kendimi uyusturuyorum..cunku her gun ayni filmi izlemek isemiyorum. Her gun ayri bir sahne, ayri oyuncular, apayri bir hikaye istiyorum.. yani hayal ediyorum.
:: Nefes cek *NBCD ::
Sanki ben bir kameraymisim da ve surekli cekimdeyimisim gibi. Gece, gunduz.. senaryosunu bile bilmiyorum ama karda kista, yagmurda, gunesin altinda, denizde (*NBCDDDDDA) surekli kaydediyorum. Isin keyifli kismi bu filmi sabah aksam izleyen de benim, bazen yonetmeni klise, sikici, film cekmenin zerresinden anlamayan bir adam bulan da benim. Bazen de sanki gorulebilcek en guzel manzarayi bana gosteren adam da benim.
Malzemem genis, gozumun onunden gelip gecen hersey..
:: Nefes cek * NBCD ::
Ellerim, ilginc birsey kesfettim. Ellerim her zaman kameranin onunde...yani butun bedenim (ince gulunebilir anlatirken) ama ellerim sanki daha on plandalar, gerisi kiyafetler altinda, onlar hep aciktalar. Oncesinde de oyleydi, simdi de, yaslandigim zaman, bu filmi asil izlemeye caliscagim zamanlar da orda olacaklar. ( burda cocuk eli ve yasli eli olsa???)
*NBCD : Nuri Bilge Ceylan doldur.
*NBCDDDDDA : Nuri Bilge Ceylan doldur abi!!
Kare eve gider.. ve evdeki muhabbet..
Yazcam..
(Les-Amours-Imaginaires izlenebilir. Orda agir ve guzel cekimler var.)
Wednesday 1 December 2010
Konusma sahnesi
Dunyanin bu noktasina nasil geldim, tam olarak hatirlayamiyorum. Sanki uzun zamandir uyumamis kadar yorgun, daha yeni uzun bir uykudan uyanmis kadar keyifliyim.
Beynimin icinde ara ara beni surekli hayal dunyamda tutmaya yetecek kadar uyusturucu madde salgilayan bir bolge var sanki, tekrar dunyaya geri donemiyorum.
Aslinda ben boyle filmlerdeki gibi kendi kendine konusan bir adam haline nasil geldim onu da tam hatirlayamiyorum.
Ilk hatirladigim pazar sabahlari herkesden once uyanip, once yatakta sonra da evin icinde acaba herkesi asagi top oynamaya cagirmak icin vakit olmus mudur diye ordan oraya kosturdugum. Herhade ilk yalnizligim buydu..
Sonrasinda o zamanlar ogretmen olan annemi okuldan gelsin diye beklerken kendi kendime uydurdugm yemekler, saklambac oynarken saklandigim butun yerler, serviste eve donerken camdan disari bakarken gecip giden butun yerler, okulun ilk gunu yatagimda heyacandan uyuyamadigim geceler, ilk opucugum, ilk bir kizla el ele tutustugum o kopru, elime gitari ilk aldigim gun, universite icin gittigim yabanci sehrin ilk gunu, o yillar boyunca yalniz basina yaptgim butun kahvaltilarim, sarhos oldugum butun aksamlarim, sarhos oldugumun farkinda oldugum butun anlarim, kirildiklarim, kirdiklarim, kizdiklarim...alisamadigim soguklar, ozledim yaz aksamlarim, gecesinde evimdeymis giib uyudugum sabahinda ise bir baskasinda kendimi buldugum butun sehirler, sessiz sakin kenardan izledigim butun anlar ve onlarin icinde takip ettigim butun insanlar.. dostlarim, sevmedigim insanlar arasinda tane tane sectigim dostlarim..cok ozledigim gozlerimi kapadigimda beni dinleyen butun dostlarim..Butun kosturmalarim arasinda kafamdan gecenlerin hepsi, bir turlu tek bir cumleye toparlayamadigim ama bence hayati kelimesi kelimesi anlatan dusuncelerim. Dinledigim butun sarkilar, kendimi sevmeyi unuttugumu anlatan butun sozler, gitar caldigim her an. En sevdigim sarkilari dinleyerek gectigim butun sokaklar ve o sokaklardan gecerken sesini duymak istedigim butun insanlar..Aklima geldikce bitiremedigim butun cumlelerim ve su an oturdugum, su an nefes aldigim dunya uzerindeki bu nokta..
Soylenenler dogruysa ya burdan kalktiktan sonra bana bir araba carpcak ya da su bankin uzerine az sonra bir meteor duscek. Su an hersey gozumun onunden geciyor ve hepsinin sonunda kurabildigim tek cumle su an gercekten keyifli oldugum.
Yillar icinde kafamdaki bu kadar kareden sonra su an bu bankta neden varoldugumu bilmedigim su hayatta gorduklerimden birseyler cikartmaya calisiyorum. Kisa bir zaman once farkettigim birsey var kendi benligimle ilgili. Yasim, bulundugum ortam, etrafimdaki insanlar her kim olursa olsun benim gozlerimle gordugum goruntude degismeyen tek birsey var. O da benim kendi varligim, kendi vucudum. Sanki ben bir kameraymsiim da bir film cekiyormus gibiyi ve kadrajda her zaman sabit kendim varim. Herseyden once elleirm var...Ellerime su an, bir sene sonra, 10 sene sonra, 50 sene sonra baktigimda yine kendi ellerim olcak. Farkli olcak ama icerdeki ayni adamken, gordugum farkli eller olcak. O yuzden bundan 50 sene sonra ellerime baktigimda tek cekimde cektigim filmin izlenmeye deger olmasini istiyorum..
Dogasi bedenime kazili ama kurallari benim koymadigim bir dunyada kendi dogami yasamak istiyorum sadece. Bu kurallar altinda biraz zor biliyorum ve sanirim o yuzden surekli beynimin bir kosesinden uyusturucu salgiliyorum. Bir nevi benim icin kurulmus bir hayati, bozup kendim bastan ciziyorum.
::: Devamini ve duzeltilmisini yazcam.
Beynimin icinde ara ara beni surekli hayal dunyamda tutmaya yetecek kadar uyusturucu madde salgilayan bir bolge var sanki, tekrar dunyaya geri donemiyorum.
Aslinda ben boyle filmlerdeki gibi kendi kendine konusan bir adam haline nasil geldim onu da tam hatirlayamiyorum.
Ilk hatirladigim pazar sabahlari herkesden once uyanip, once yatakta sonra da evin icinde acaba herkesi asagi top oynamaya cagirmak icin vakit olmus mudur diye ordan oraya kosturdugum. Herhade ilk yalnizligim buydu..
Sonrasinda o zamanlar ogretmen olan annemi okuldan gelsin diye beklerken kendi kendime uydurdugm yemekler, saklambac oynarken saklandigim butun yerler, serviste eve donerken camdan disari bakarken gecip giden butun yerler, okulun ilk gunu yatagimda heyacandan uyuyamadigim geceler, ilk opucugum, ilk bir kizla el ele tutustugum o kopru, elime gitari ilk aldigim gun, universite icin gittigim yabanci sehrin ilk gunu, o yillar boyunca yalniz basina yaptgim butun kahvaltilarim, sarhos oldugum butun aksamlarim, sarhos oldugumun farkinda oldugum butun anlarim, kirildiklarim, kirdiklarim, kizdiklarim...alisamadigim soguklar, ozledim yaz aksamlarim, gecesinde evimdeymis giib uyudugum sabahinda ise bir baskasinda kendimi buldugum butun sehirler, sessiz sakin kenardan izledigim butun anlar ve onlarin icinde takip ettigim butun insanlar.. dostlarim, sevmedigim insanlar arasinda tane tane sectigim dostlarim..cok ozledigim gozlerimi kapadigimda beni dinleyen butun dostlarim..Butun kosturmalarim arasinda kafamdan gecenlerin hepsi, bir turlu tek bir cumleye toparlayamadigim ama bence hayati kelimesi kelimesi anlatan dusuncelerim. Dinledigim butun sarkilar, kendimi sevmeyi unuttugumu anlatan butun sozler, gitar caldigim her an. En sevdigim sarkilari dinleyerek gectigim butun sokaklar ve o sokaklardan gecerken sesini duymak istedigim butun insanlar..Aklima geldikce bitiremedigim butun cumlelerim ve su an oturdugum, su an nefes aldigim dunya uzerindeki bu nokta..
Soylenenler dogruysa ya burdan kalktiktan sonra bana bir araba carpcak ya da su bankin uzerine az sonra bir meteor duscek. Su an hersey gozumun onunden geciyor ve hepsinin sonunda kurabildigim tek cumle su an gercekten keyifli oldugum.
Yillar icinde kafamdaki bu kadar kareden sonra su an bu bankta neden varoldugumu bilmedigim su hayatta gorduklerimden birseyler cikartmaya calisiyorum. Kisa bir zaman once farkettigim birsey var kendi benligimle ilgili. Yasim, bulundugum ortam, etrafimdaki insanlar her kim olursa olsun benim gozlerimle gordugum goruntude degismeyen tek birsey var. O da benim kendi varligim, kendi vucudum. Sanki ben bir kameraymsiim da bir film cekiyormus gibiyi ve kadrajda her zaman sabit kendim varim. Herseyden once elleirm var...Ellerime su an, bir sene sonra, 10 sene sonra, 50 sene sonra baktigimda yine kendi ellerim olcak. Farkli olcak ama icerdeki ayni adamken, gordugum farkli eller olcak. O yuzden bundan 50 sene sonra ellerime baktigimda tek cekimde cektigim filmin izlenmeye deger olmasini istiyorum..
Dogasi bedenime kazili ama kurallari benim koymadigim bir dunyada kendi dogami yasamak istiyorum sadece. Bu kurallar altinda biraz zor biliyorum ve sanirim o yuzden surekli beynimin bir kosesinden uyusturucu salgiliyorum. Bir nevi benim icin kurulmus bir hayati, bozup kendim bastan ciziyorum.
::: Devamini ve duzeltilmisini yazcam.
Subscribe to:
Posts (Atom)