-

Yasadigimin cok farkindayim. Sanki az sonra yok olcakmisim gibi ama. Siradanlasmadan bunu nasil anlatirim bilmiyorum. Disardan tekrar eden adam gibi gorunmekten de cok korkarim. Icimde tekrar eden oldugumu kesfetmekten biraz daha az ama cok korkarim. Belli etmesem de hissettigimi tam anlatamayacagim diye aslinda odum patliyor. Butun hucrelerimle kagidin ustune dokulebilsem keske. Basima oyle silah dayanmasina ihtiyacim DA yok. Deniz kenarindayim. Cok yaslanmisim. Ellerim kiris kiris. Yasli insan yorgunlugu var ustunde. Fena yaslanmamisim, Guzel de yasamisim. 87 de olmusum. O an biliyorum telas yaparim. Oyle gozlerimi falan da kapatmam asla. Algilayabildigim ne varsa algilayacagim diye panik yaparim. Nefes alirim, Bol bol nefes alirim. O hava herseyden temiz ve guzel gelir bana. Goz kapaklarim isinir, Gunese dondukce siritirim. Telasimi yenersem, sevdiklerimi de dusunurum. Hersey bu an icin gibiymis gibi hissederim ama sonra kendime kizarim. Hersey bu an icin degil, hersey zaten bu an. Varoldugum farkindayim, Cunku yok olcagimi biliyorum.